ŚW. JAN PAWEŁ II O CHRZCIE POLSKI
Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach.
“O rodacy! Jakże gorąco dziękuję wspólnie z wami raz jeszcze za to, że zostaliśmy przed tysiącem z górą lat ochrzczeni w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Że zostaliśmy zanurzeni w wodzie, która odbija w sobie obraz Boga żywego — w wodzie, która jest falą wieczności: „źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu” (J 4, 14). Że zostaliśmy, my ludzie, my Polacy, z których każdy rodzi się jako człowiek „z ciała i krwi” (por. J 3, 6) swoich rodziców, poczęci i narodzeni z Ducha (por. J 3, 5). Z Ducha Świętego”.
Przemówienie do młodzieży zgromadzonej na Wzgórzu Lecha, 3
„Pragnę dziś stanąć przed Wami
z tym dziedzictwem
jako wspólnym dobrem wszystkich Polaków
a zarazem wybitną cząstką europejskiej
i ogólnoludzkiej kultury…
Pozostańcie wierni temu dziedzictwu
uczyńcie je podstawą swojego wychowania-
Uczyńcie je przedmiotem szlachetnej dumy.
Przechowajcie to dziedzictwo
pomnóżcie to dziedzictwo
przekażcie je następnym pokoleniom.
Kultura polska od początku nosi bardzo wyraźne znamiona chrześcijańskie”.
„Chrzest Polski w 966 roku, przyjęty przez pierwszego historycznego władcę Mieszka, ożenionego z księżniczką czeską Dąbrówką, dokonał się głównie za pośrednictwem Kościoła czeskiego i tą drogą chrześcijaństwo dotarło do Polski z Rzymu w łacińskiej formie. Niemniej pozostaje faktem, że o dzieło Braci z dalekiego Sołunia otarły się także początki chrześcijaństwa w Polsce”. Slavorum Apostoli, 24
p. Joanna Łukaszewska - Frontczak